کدام نما برای ساختمان مناسب است؟ [معرفی 6 متریال پرکاربرد]

نمای مناسب ساختمان

کدام نما برای ساختمان مناسب است؟ انتخاب نمای مناسب در گذشته به شکل امروزی مورد توجه و دقت بشر قرار نداشته است.

استفاده از متریال و مواد ساختمانی مدرن و ایجاد نماهای مدرن امروزی شامل نمای کامپوزیت ، نمای کرتین وال، نمای فریم لس، نمای چوبی، نمای سرامیک خشک و همچنین نمای لوور و نمای بتن اکسپوز و … به چهره کلان شهرهای امروزی شکل و شمایلی مدرن بخشیده است که تا پیش از این فقط تنها در تجسمات ذهنی افراد کمی تصور میشد.

حال به این سوال که کدام نما برای ساختمان مناسب است؟ پاسخ داده می شود.

مدرنیته دستاورد تکنولوژی ساخت و بهره مندی از مواد نو و همچنین استفاده نوین از متریال کهن در کنار همدیگر است که چشمان تماشگران را به خود جلب می نماید. نمای مدرن هر کدام به تنهایی و یا با ترکیب یکدیگر سهمی در این زیبایی و چشم نوازی دارند.

انتخاب نوع نمای ساختمان یکی از چالشهایی است که مهندسان معمار و سازندگان همواره با آن روبرو هستند . در انتخاب نوع نما ملاحظاتی از قبیل زیبایی ، اقتصاد ، دوام ، عایق بودن ، سرعت اجرا ، وزن ، مقاومت در برابر آتش سوزی و زلزله و … تاثیرگذار هستند .

معرفی انواع نما مناسب نمای ساختمان : 

1. سنگ
2. آجر
3. شیشه
4. کامپوزیت
5. سرامیک
6. چوب

نمای سنگ

بدون شک استفاده از سنگ به عنوان نمای ساختمانی یکی از بهترین پوشش محبوبیت خاصی دارد. چون نمای سنگ در ساختمان ها از نظر استحکام و دوام از اهمیت خاصی برخودار است . ضمن اینکه به عنوان یک عایق حرارتی و صوتی می تواند ساختمان را در برابر هر گونه آلودگی صوتی و وضعیت حرارتی عایق بندی کند.

نمای آجری

یکی دیگر از انواع نمای ساختمانی که هم از نظر زیبایی ظاهری، هم تنوع و ثبات رنگ مورد استقبال زیادی قرار گرفته است، نمای آجری با ترکیب آجر سفالی و آجر شیلیایی است. ضمن اینکه نمای آجری به دلیل ضریب انتقال حرارت پایین، به عنوان یک عایق حرارتی و برودتی ساختمان از اهمیت زیادی در نمای ساختمان برخوردار است.

نماهای شیشه ای

اهمیت نمای ساختمان بیشتر از همه در گرو متریال انتخابی شماست. نمای تمام شیشه به عنوان یکی از نمای ساختمانی از زمان معماری مدرن به عنوان پوشش ساختمان مورد استفاده قرار گرفته است. از مزایای استفاده از نماهای شیشه ای به عنوان یکی از انواع نمای ساختمانی می توان به زیبایی ظاهری اشاره کرد. حتی نمای شیشه ای امکان استفاده از حداکثر نور خورشید در طول روز را برای ساختمان شما فراهم می کند. از طرفی هم استفاده از شیشه 2 یا 3 جداره به راحتی می تواند یک عایق صوتی و حرارتی بسیار مناسبی را برای ساختمان شما ایجاد کند

نمای کامپوزیت آلومینیومی

کامپوزیت ها از ترکیبی از دو یا چند ماده مجزا ساخته شده اند به نحوی که ماده حاصل از هر یک از اجزای آن قوی تر و بادوام تر است. از مزایای نمای کامپوزیت می توان به سبکی، سهولت در مونتاژ، تعمیر و نگهداری اشاره کرد. اما از معایب استفاده از کامپوزیت به عنوان نمای ساختمان ها این است که از نظر انعطاف پذیری در اجرا تا حدودی ضعیف عمل می کنند.

نمای سرامیک

اگر به دنبال یک نمای ارزان قیمت و کم دردسر برای ظاهر بیرونی ساختمان خود هستید بهتر است نمای سرامیکی را برای ساختمان خود انتخاب کنید. از طرفی هم طراحی و ساخت این نما کاملا انتخابی و قابل کنترل است که در صورت اجرای درست و مناسب می تواند زیبایی خاصی را به ساختمان شما اضافه کند. اما باید قبل از انتخاب این نما، معایب آن را هم در نظر بگیرید. چون نمای سرامیکی در برابر سرما، گرما و صدا هیچ گونه اثر محافظتی را ندارد و ساختمان شما را از این موارد عایق بندی نمی کند. از طرفی هم به علت انعکاس شدید نوری که دارد استفاده از آن در مکان های شلوغ زیاد کاربردی ندارد.

نما چوب

در نماهای چوبی معمولا از درختان سرو، کاج و بلوط استفاده می شود. چوب یک گزینه سازگار با محیط زیست است و همچنین عایق، دوام و مقاومت خوبی در برابر آب و هوا دارد. اما یکی از معایب آنها این است که نیاز به نگهداری بیشتری دارد.

تاریخچه ساختمان سازی :

قدیمی‌ترین وظیفه‌ای که نما به عهده دارد، وظیفه محافظت از انسان‌ها در برابر تهدیدهای بیرونی است.

انسان برای حفاظت خود در مقابل عوامل بیرونی از یک طرف و حیوانات و انسان‌های مزاحم از طرف دیگر، فضایی به نام خانه را برای خود فراهم کرد.

تا زمانی که خانه برای ساکنان آن نقش حفاظ را بر عهده داشت و آن را برای محافظت خود در برابر تهدیدهای بیرونی می‌خواستند، نماسازی مفهومی نداشت.

ساختمان‌های مسکونی دیوارهای محکم و یکپارچه‌ای محصور شده بودند که با حداقل نفوذی به بیرون بدنه تشکیل یک فضای عمومی را می‌دادند و نماسازی برای ساختمان‌های مسکونی به مفهوم امروز آن نبود.

چون نمای ساختمان حداقل منفذ را به بیرون داشت جلوی باد و باران، گرما و سرما و نفوذ عوامل حیوانی و انسانی را می‌گرفت،
ولی ساختمان را از نور و تهویه لازم محروم می‌کرد. کم کم نیاز به این موارد بیشتر شد و در نتیجه ایجاد روزنه در دیواره ها افزایش یافت و نیاز به پوسته سومی برای حفاظت بیشتر احساس میشد.

برای این منظور انسان دیواری دور تا دور خانه و آبادی خود کشید. این دیوار گسترش فضاهای مسکونی در داخل «چهار دیواری اختیاری» و بدون پنجره به فضای عمومی را در پی داشت. همچنین افزایش تعداد واحدهای مسکونی به تراکم بیشتر در داخل شهر یا روستا منجر شد.

معماری بناهای عمومی :

شیوه برونگرایی را نمی‌توان به معماری بناهای عمومی همه تمدن‌ها و عصر های گوناگون نسبت داد.
زیرا هم مصریان و هم تمدن‌های بین النهرین و ایران باستان پیرامون معابد خود برج هایی بلند می‌کشیدند.

آن‌ها در برابر معابد صخره‌ای خود هم حیاطی به عنوان حصار ایجاد می‌کردند؛ ولی یونانی‌ها و تاحدی رومی‌ها، معبدهای خود را با الگو گرفتن از کلبه‌های چوبی به صورت تکی بنا می کردند این نیز در حالیست که آن‌ها هم با ایجاد مفصلی بین فضای بسته و باز ردیف ستون‌هایی، جهت ایجاد فضایی نیمه باز می‌ساختند که به سختی می‌توان معنای امروزی «نما» را به آن‌ها نسبت داد!

بسیاری تصور می‌کنند که اطراف کلیساهای اروپایی سبک رمانسک تا رنسانس باز بوده و دارای چهار نما می‌باشند ولی آن‌ها نیز دارای یک یا دو جبهه باز بودند.

کلیسای آنان نیز مانند مساجد شیعیان، از اطراف به بافت مسکونی و شهری متصل بود.

کامیلوزیته با برداشت آماری خود از ۲۵۵ کلیسای شهر رم، ثابت کرده‌ است که ۱۱۰ کلیسا از سه طرف، ۹۶ کلیسا از دو طرف و فقط ۶ کلیسا از هیچ جبهه به بافت شهری متصل شده‌اند.

این ۶ کلیسا جدید یا متعلق به کلیسای پروتستان بوده ‌است که بعد از قرن هفدهم ساخته شده است. موریس در کتاب تاریخ شکل شهر خود می‌گوید که کلیساها صحن یا جلو خانی مستقل به نام پارویس در جلوی سردر خود داشتند برای همین نمای اصلی آن‌ها فقط برای مراجعین قابل مشاهده بود.

نتیجه گیری :

آنچه را که میتوان در مورد بنا گفت این است که معماری هنر و علمی است که بخشی از آن در وجود هر انسان است، درست همانند دیگر جانورانی که در لانه سازی از قوای ژنتیک بهره می برند و بخش دیگر آن وابسته به دانشی است که همواره در حال تغییر است. این روند به خوبی در گذر زمان به چشم می آید.