عناصر پراهمیت درنما
عناصر پراهمیت درنما
ورودی یکی از عناصر پراهمیت درنما ساختمان است
که محل و اهمیت طراحی آن به شکل مستقیم نمایانگر نقش و عملکرد ساختمان است .
در ورودی نشانه گذر از فضای عمومی خارجی به فضای خصوصی داخلی و یکی از مهم ترین عناصری است
که می توان به عنوان نشانه ساختمان از آن نام برد.
لیکن به دلیل اهمیت اقتصادی که سطوح ساخته شده داخلی برای سازندگان دارند،
اغلب ورودی ها به فضاهای کم اهمیتی تنزل یافته اند.
سرمایه گذاران ساختمانی هم فقط به رعایت ضوابط ضروری طراحی ساختمان بسنده می کنند .
بیشترین مشکل زمانی است که ورودی وسایل نقلیه به حیاط پارکینگ با ورودی خود ساختمان یکی شود.
در این حالت فرد وارد شونده به ساختمان فقط یک راه باریک کنار دیوار برایش باقی می ماند .
ورودی ساختمان
گاه نیز ورودی یک ساختمان مسکونی بیش از حد پرتجمل است، به نحوی که عملکرد ساختمان را دگرگون می سازد.
زمانی هم ورودی به یک بنای بزرگ تنها با روزنه ای امکان پذیر می شود.
تناسب ورودی و حجم ساختمان می تواند نقش مهمی در توجیه عملکرد و شکل ساختمان داشته باشد.
از آنجا که طبقه همکف ساختمان قسمت اتصال به زمین یا کف پیاده رو است،
به صورت قابل توجهی در معرض دید قرار می گیرد.
طبقه همکف اهمیت ویژه ای در زندگی شهری دارد،
به این علت که عابران پیاده این قسمت را به طور مستقیم می بینند.
از این رو نمای این قسمت پر اهمیت است
و مصالح مورد استفاده در این قسمت باید نسبت به بقیه ساختمان بادوامتر و مستحکم تر باشد
تا عابر در نگاه به نمای ساختمان احساس ثبات کند.
ساختمان هایی که طبقه همکف آنها عملکرد تجاری دارد،
به دلیل تغییر دکوراسیون واحدهای تجاری دائما دستخوش دگرگونی می شوند.
همین موضوع موجب می شود که ساختمان مذکور شخصیت ثابت خود را از دست داده
و دارای نمای شناخته شده ثابتی نباشد.
تراس ها چشم اندازهای جدیدی نسبت به فضاهای بیرون برای ساختمان فراهم می آورند.
بالکن ها نباید حالت موقت و ناپایداری که در بیننده تصور به راحتی جدا شدن از بدنه ساختمان القا شود را داشته باشند.
لبه بام حد و مرز ساختمان و آسمان است و از نظر بصری بام انتهای نماست .
بام پوسته ای است که بر سر ساختمان قرار دارد.
بنابراین لبه بام نمی تواند بدون تفاوت با دیگر قسمت ها در آسمان رها شود .
صورت ظاهر ساختمان و آنچه که در برابر دید عموم قرار دارد،
در واقع پر اهمیت ترین قسمت ساختمان در برابر عابران و سایر افراد غیر استفاده کننده از ساختمان است.
نمای ساختمان
همان طور که عنوان شد نمای ساختمان ها، نمای شهری را ایجاد می کند،
اما به دلیل ضعف قوانین موظف کننده طراح و سازنده در این ارتباط،
نمای ساختمان در کمترین اهمیت قرار گرفته است.
در بسیاری از شهر های بزرگ جهان، ضوابط و مقررات ویژه ای در ارتباط باسیما و کالبد شهر وجود دارد
و گروهی از برجسته ترین افراد با تخصص های مرتبط هنر زیبا سازی و زیبایی شناسی به کنترل طرح های بزرگ و کوچک معماری و شهری
از نقطه نظر هماهنگی نمای بیرونی ساختمان ها و محیط شهری
یعنی از جنبه های رنگ، حجم، مصالح مناسب، فضای پر و خالی نما، رعایت اصول هماهنگی و تناسبات و… می پردازند .
آنچه برای علاقه مندان به این موضوع نگران کننده است،
پاسخگویی باشتاب به نیازی کاملا محسوس است.
در این ساخت و ساز پر شتاب نیاز به بررسی طرح های ارایه شده توسط جمعی از صاحب نظران و مسوولان
در مراکز تایید پروانه های ساختمانی ضروری به نظر می رسد .
بررسی میدانی طرح ساختمانها با بناهای اطراف از لحاظ کیفیت طرح معماری،نمای ساختمان، تناسب حجم آن با ساختمان های اطراف، زیبایی طرح و مصالح مورد استفاده و… نیز گامی موثر در بالا بردن کیفیت نماهای شهری است.
با در نظر گرفتن موارد ذکر شده و القا آن توسط شهرداری هر شهر، می توان شاهد ارتقا کیفیت شهرها و زیباسازی نمای شهرها بود.
دیدگاهتان را بنویسید