طبقه بندی خطر کامپوزیت در برابر آتش
تعیین طبقه خطر آتش از نظر واکنش در برابر آتش برای کامپوزیت
طبقه بندی خطر آتش مواد ، شامل گروه های A تا F است که A نشان دهنده بهترین و F بدترین عملکرد از نظر واکنش در برابر آتش است .
طبق استاندارد ملی 8299 و استاندارد اروپایی EN 13501-1 ، به منظور تعیین طبقه بندی خطر آتش از نظر واکنش در برابر آتش ، آزمون های آتش شامل قابلیت افروزش و SBI باید بر روی ورق کامپوزیت آلومینیوم انجام شوند . سپس با استفاده از داده های حاصل از آزمون ها و مطابقت با استاندارد مذکور ، طبقه واکنش در برابر آتش مصالح و فرآورده ها تعیین می شود .
رفتار اشتعالی نمای کامپوزیت
آنچه درباره رفتار اشتعالی نمای کامپوزیت اهمیت دارد این است که در صورتی که عملکرد مغزه پلاستیکی نامناسب باشد ، احتمال دارد در صورت وقوع آتش سورزی ، هنگام سوختن مغزه ، مواد مذاب مشتعل به سمت پایین سقوط کند و معمولا این شره های داغ می توانند مواد قابل اشتعال موجود در سمت پایین را مشتعل ساخته ، آتش سوزی را به سمت پایین نما گسترش دهند .
اگرچه ورق آلومینیوم موجود روی مغزه ، در محافظت از آن و رفتار بهتر محصول نقش مهمی دارد
ولی در صورت قرارگیری مغزه در معرض شعله امکان گسترش آتش و حرارت
و نیز امکان جداشدگی ورق از مغزه وجود دارد .
این موضوع می تواند سبب شود که نما با شدت بسیار بیشتر شعله ور شده ، شره های مواد مذاب به سمت پایین نیز افزایش یابند .
با توجه به نتایج آزمون ضد حریق ، برای تعیین طبقه خطر آتش از دیدگاه واکنش در برابر آتش ، و با توجه به عملکرد اشتعالی بهتر نسبت به سایر آزمونه ها انتخاب شوند و تحت ازمون های واکنش در برابر آتش قابلیت افروزش و SBI قرار می گیرد و موارد آزمونه ها آن بصورت زیر مورد بررسی قرار می گیرد :
- مدت زمان در معرض شعله
- ضخامت
- چگالی سطحی
- رخداد افروزش
- افروزش کاغذ صافی
- رسیدن نوک شعله به 150 میلیمتر بالای نقطه به کارگیری شعله
- طبقه بندی طبق استاندارد ملی ایران
دیدگاهتان را بنویسید